เจ็กบุ๊น เจ้าของ คณะจีนแคระ
สิงโตจีนแคะ หรือ สิงโตทองฮากกา เป็นคณะสิงโตที่เกิดขึ้น จากบรรพบุรุษชาวจีนแคะโพ้นทะเล ที่เดินทางมาพึ่งพระบรมโพธิสมภาร ตั้งแต่อดีต โดยที่จังหวัดอุทัยธานี มีคณะสิงโตจีนแคะ ศิษย์เจ้าพ่อกวนอู ที่ลูกหลานชาวจีนแคะได้ร่วมกันอนุรักษ์ไว้ โดยเฉพาะการปั้นหัวสิงโตด้วยกระดาษ ตามแบบเดิมที่บรรพบุรุษได้ถ่ายทอดไว้ให้ สิงโตจีนแคะ ของจังหวัดอุทัยธานี จึงเป็นคณะสิงโต ที่ไม่เปลี่ยนแปลงไปจากอดีต ที่ในประเทศไทยยังไม่มีที่ใดทำหัวสิงโตแคะในแบบนี้ และเวลาเชิดมีท่าทางที่ดุดัน น่าเกรงขาม เสริมสิริมงคล พร้อมด้วยฝูงลิงที่น่ารัก และแสนซุกซน
คำว่า “ฮากกา” เป็นสำเนียงจีนแคะโดยตรง นกลางออกเสียงว่า “เค่อเจีย” (ke-jia) คำว่า “ฮาก” หรือ “เค่อ” ในที่นี้แปลตรง ๆ ว่า แขก หรือ อาคันตุกะ ส่วนคำว่า “กา” หรือ “เจีย”คำแปลโดยทั่วไปจะหมายถึง บ้าน หรือ สำนัก แต่ในกรณีที่นำมาใช้รวมคำว่า “ฮาก”ความหมายจะเปลี่ยนไปในอีกบริบทหนึ่ง ซึ่งจะทำให้ “กา”หรือ “เจีย”หมายถึง พวก กลุ่ม หรือครอบครัวเป็นต้น “เค่อเจีย”หรือ “ฮากกา”จึงหมายถึง กลุ่มแคะ หรือ พวกแคะ
